អេក្រង់ Touch screen
ដែលមានការពេញនិយមខ្លាំងក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះទាំងបំពាក់លើស្មាតហ្វូន
កុំព្យូទ័រ និងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកនានា
គឺមានដំណើរការអាស្រ័យបច្ចេកវិទ្យាសំខាន់ ៣ មានដូចជា ៖
១) ប្រព័ន្ធ Resistive
ប្រព័ន្ធ Resistive មានបន្ទះកញ្ចក់មួយដែលគ្របពីលើស្រទាប់ Conductive និង Resistive metallic។ ស្រទាប់ទាំងពីរនេះមានគម្លាតពីគ្នា និងមានប្រព័ន្ធ Scratch-resistant ដាក់នៅពីលើ ហើយឲ្យចរន្តអគ្គិសនីឆ្លងកាត់ស្រទាប់ទាំងពីរនេះកំឡុងពេលអេក្រង់ដំណើរការ។
ពេលអ្នកប៉ះលើអេក្រង់ ស្រទាប់ទាំងពីរនេះនឹងចាប់បានចំណុចខ្ចៅដៃយ៉ាងច្បាស់ ហើយនិងធ្វើការគណនានូវចំណុចកូអរដោនេ។ បន្ទាប់មក Driver ពិសេសមួយ នឹងធ្វើការបកប្រែចំណុចដែលប៉ះនោះទៅកាន់ Operation System ដើម្បីឲ្យវាយល់បាន ដែលនេះដូចនឹង Driver mouse លើកុំព្យូទ័រ ដែលបកប្រែការរំកិលរបស់ Mouse ពេលចុច ឬចុចអូស។
២) ប្រព័ន្ធ Capacitive
ប្រព័ន្ធ Capacitive ជាស្រទាប់រក្សាទុកបន្ទុកអគ្គិសនី ដែលដាក់លើបន្ទះកញ្ចក់នៃអេក្រង់។ ពេលអ្នកប៉ះអេក្រង់ដោយម្រាមដៃ បន្ទុកអគ្គិសនីត្រូវបញ្ជូន ដូច្នេះធ្វើឲ្យបន្ទុកអគ្គិសនីលើស្រទាប់ Capacitive ថយចុះដែលវាស់ដោយសៀគ្វីនៅជ្រុងនៃអេក្រង់។ កុំព្យូទ័រធ្វើការគណនាបន្ទុកអគ្គិសនីផ្សេងគ្នានៅជ្រុងនីមួយ ដែលអាចដឹងពីទីតាំងដែលមានការប៉ះកើតឡើង រួចបញ្ជូនព័ត៌មានទៅកាន់កម្មវិធី Touch-screen driver។ ប្រព័ន្ធ Capacitive បញ្ជូនពន្លឺពីអេក្រង់បានដល់ទៅ ៩០% ខណៈប្រព័ន្ធ Resistive បានតែ ៧៥% ដែលធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធ Capacitive មានរូបភាពច្បាស់ល្អជាង។
៣) ប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave
ប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave មាន Transducer ពីរ (មួយសម្រាប់ទទួល និងមួយទៀតសម្រាប់បញ្ជូន) ដែលដៅដោយ អាក់ X និងY នៃបន្ទះកញ្ចក់របស់អេក្រង់ ហើយនឹង Reflectors ដែលដាក់លើកញ្ចក់ដើម្បីជះរលកសញ្ញាអគ្គិសនីបញ្ជូនពី Transducer មួយទៅ Transducer ផ្សេងទៀត។ Transducer សម្រាប់ទទួលអាចប្រាប់ប្រសិនបើរលកសញ្ញាមានការរំខានដោយការប៉ះ ហើយអាចកំណត់ទីតាំងទៅតាមនោះ។ រលកសញ្ញាលើអេក្រង់គ្មានស្រទាប់ Metallic ដែលអាចឲ្យពន្លឺ ១០០% ឆ្លងកាត់។
ប្រព័ន្ធ Resistive ដំណើរការ (Touch) ដរាបណាស្រទាប់ទាំងពីរជួបគ្នា ដែលមានន័យថា អ្នកអាចប៉ះដោយម្រាមដៃ ឬ Rubber ball។ ប្រព័ន្ធ Capacitive ត្រូវមាន Conductive input ដែលសំដៅលើខ្ចៅដៃ ហើយប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave អាចប៉ះបានស្ទើរគ្រប់វត្ថុ លើកលែងតែវត្ថុរឹង និងតូចដូចចុងប៊ិចជាដើម៕
ប្រព័ន្ធ Resistive មានបន្ទះកញ្ចក់មួយដែលគ្របពីលើស្រទាប់ Conductive និង Resistive metallic។ ស្រទាប់ទាំងពីរនេះមានគម្លាតពីគ្នា និងមានប្រព័ន្ធ Scratch-resistant ដាក់នៅពីលើ ហើយឲ្យចរន្តអគ្គិសនីឆ្លងកាត់ស្រទាប់ទាំងពីរនេះកំឡុងពេលអេក្រង់ដំណើរការ។
ពេលអ្នកប៉ះលើអេក្រង់ ស្រទាប់ទាំងពីរនេះនឹងចាប់បានចំណុចខ្ចៅដៃយ៉ាងច្បាស់ ហើយនិងធ្វើការគណនានូវចំណុចកូអរដោនេ។ បន្ទាប់មក Driver ពិសេសមួយ នឹងធ្វើការបកប្រែចំណុចដែលប៉ះនោះទៅកាន់ Operation System ដើម្បីឲ្យវាយល់បាន ដែលនេះដូចនឹង Driver mouse លើកុំព្យូទ័រ ដែលបកប្រែការរំកិលរបស់ Mouse ពេលចុច ឬចុចអូស។
២) ប្រព័ន្ធ Capacitive
ប្រព័ន្ធ Capacitive ជាស្រទាប់រក្សាទុកបន្ទុកអគ្គិសនី ដែលដាក់លើបន្ទះកញ្ចក់នៃអេក្រង់។ ពេលអ្នកប៉ះអេក្រង់ដោយម្រាមដៃ បន្ទុកអគ្គិសនីត្រូវបញ្ជូន ដូច្នេះធ្វើឲ្យបន្ទុកអគ្គិសនីលើស្រទាប់ Capacitive ថយចុះដែលវាស់ដោយសៀគ្វីនៅជ្រុងនៃអេក្រង់។ កុំព្យូទ័រធ្វើការគណនាបន្ទុកអគ្គិសនីផ្សេងគ្នានៅជ្រុងនីមួយ ដែលអាចដឹងពីទីតាំងដែលមានការប៉ះកើតឡើង រួចបញ្ជូនព័ត៌មានទៅកាន់កម្មវិធី Touch-screen driver។ ប្រព័ន្ធ Capacitive បញ្ជូនពន្លឺពីអេក្រង់បានដល់ទៅ ៩០% ខណៈប្រព័ន្ធ Resistive បានតែ ៧៥% ដែលធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធ Capacitive មានរូបភាពច្បាស់ល្អជាង។
៣) ប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave
ប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave មាន Transducer ពីរ (មួយសម្រាប់ទទួល និងមួយទៀតសម្រាប់បញ្ជូន) ដែលដៅដោយ អាក់ X និងY នៃបន្ទះកញ្ចក់របស់អេក្រង់ ហើយនឹង Reflectors ដែលដាក់លើកញ្ចក់ដើម្បីជះរលកសញ្ញាអគ្គិសនីបញ្ជូនពី Transducer មួយទៅ Transducer ផ្សេងទៀត។ Transducer សម្រាប់ទទួលអាចប្រាប់ប្រសិនបើរលកសញ្ញាមានការរំខានដោយការប៉ះ ហើយអាចកំណត់ទីតាំងទៅតាមនោះ។ រលកសញ្ញាលើអេក្រង់គ្មានស្រទាប់ Metallic ដែលអាចឲ្យពន្លឺ ១០០% ឆ្លងកាត់។
ប្រព័ន្ធ Resistive ដំណើរការ (Touch) ដរាបណាស្រទាប់ទាំងពីរជួបគ្នា ដែលមានន័យថា អ្នកអាចប៉ះដោយម្រាមដៃ ឬ Rubber ball។ ប្រព័ន្ធ Capacitive ត្រូវមាន Conductive input ដែលសំដៅលើខ្ចៅដៃ ហើយប្រព័ន្ធ Surface acoustic wave អាចប៉ះបានស្ទើរគ្រប់វត្ថុ លើកលែងតែវត្ថុរឹង និងតូចដូចចុងប៊ិចជាដើម៕
0 comments:
Post a Comment